داشتم به این فکر میکردم که وبلاگ نویسی واسه آدماییه که از تعامل با جمعی که توش هستن خسته شدن و نیاز به یه فضایی دارن که حرفای دلشون رو بدون سانسور با کسایی که نمی‌شناسن و ندیدن به اشتراک بذارن.برعکس اینستاگرام و سوشال مدیا که واسه این ساخته شده زندگیتو تو چشم دوست و آشنا فرو کنی ، اینجا جای نوشتن و حرف زدن با ندیده های عزیزه.

فکر کنم این پازل که "چرا با وجود این همه شبکه اجتماعی جذاب باز یه عده اینجان؟!" برام حل شد.